Nederland – Roemenië: 3-0

De openingswedstrijd van Nederland leverde geen verrassingen op. Roemenië werd met een vrij eenvoudige 3-0 overwinning afgewimpeld. De start van de wedstrijd verliep nog niet heel erg soepel, maar de volleybaldames herstelden zich vrij snel en hun spel liet heel goede dingen zien, wat nog veel belooft voor de rest van het EK!
Nederland – Roemenië: 3-0 (25-21, 25-18 en 25-9)

In deze vrij makkelijke poule heeft onze bondscoach Jamie Morrison een uitgelezen kans om veel te experimenteren en rouleren en ook verschillende opstellingen uit te proberen. Meteen in de eerste wedstrijd tegen Roemenië startte hij met Laura Dijkema (sv), Juliët Lohuis (mid), Celeste Plak (dia), Anne Buijs (p/l), Maret Balkestein-Grothues (p/l) en Kirsten Knip (libero). Oranje kende een wat moeizame start. De onderlinge communicatie verliep wat stroef en bij Roemenië kwam vooral diagonaal Ioana Baciu (voormalig teamgenoot van o.a. Kirsten Knip bij de Ladies in Black in 2016/17) goed uit de verf  en dus bleven de beide team aan elkaar gewaagd. Pas halverwege die eerste set ging het wat beter kon Oranje vijf punten voorsprong opbouwen. Roemenië gaf niet op en kwam nog terug tot 21-19 en zelfs 22-21. Met een beetje hangen en wurgen kwam Oranje op setpoint (24-21) en Celeste maakte daar dankbaar gebruik van door een onverwachte tipbal te presenteren: 25-21.

Na die eerste, wat moeizame set, ging Oranje wat vrijer spelen en kwam het wat meer in haar ritme. De middenaanval verliep soepel en Yvon Beliën maakte er al snel 4-0 van. De buitenkanten waren nog ietwat problematisch, maar de aanvallen in het midden maakten veel goed. Nederland speelde geconcentreerd en al snel stond het 17-10. Bij 23-13 was duidelijk dat Roemenië geen vat had op ons spel en na 24-16, 24-17 en 24-18 maakte Celeste er 25-18 van.

De derde set begon weer een tikkie slordig en Roemenië kon een kleine voorsprong pakken (0-1 en 1-2), maar Oranje pakte toen goed door en al snel stond het weer een comfortabele 9-5. De strijd leek gestreden en bij 16-8 was het tijd voor de eindsprint. En Roemenië kwam er niet meer aan te pas! Ze maakten nog een enkel puntje en kwamen op 9, maar Nederland denderde door en Celeste maakte het netjes af met 25-9.

De topscorers waren Yvon Beliën (13 punten), Celeste Plak (13 punten) en Maret Balkestein-Grothues (12 punten). Morgen speelt Nederland niet, maar zondag treedt Azerbeidzjan om 15:30 aan. Zoals altijd zendt Ziggo de wedstrijden allemaal live uit.

EK 2019 voorbeschouwing

Na de mislukte missie op Sicilië tijdens het Olympisch Kwalificatie Toernooi hebben de Nederlandse dames de draad weer opgepakt ter voorbereiding op het volgende grote evenement: het Europees Kampioenschap. De staat van dienst van Oranje is goed te noemen, want op de vorige twee EK’s veroverde Nederland twee keer de zilveren medaille. In eigen lang werd in 2015 in de finale verloren van Rusland en twee jaar later was Servië in de finale te sterk. Maar ook dit jaar behoort Nederland weer tot de favorieten voor het goud. Belangrijke tegenstanders zijn Turkije, Italië en Servië. Maar liefst twintig deelnemende landen strijden in vier poules van vijf landen. Elke poule vindt plaats in een ander gastland: Turkije, Polen, Hongarije en Tsjechië. Nederland speelt de poulefase in Boedapest, Hongarije.

Nederland is in een poule geplaatst met wat makkelijkere tegenstanders. De mogelijk lastigste tegenstander is Kroatië, die de 11e plaats in Europa bezet, maar Nederland is de Europese nummer twee. Azerbeidzjan (13) levert meestal ook lastigere wedstrijden op, dus helemaal gratis zullen de dames de overwinning zeker niet gaan krijgen. Hongarije staat, net als Azerbeidzjan ook op de 13e plaats, maar dat land heeft de laatste tijd nooit voor veel problemen gezorgd. Tenslotte volgen dan nog Roemenië (18e) en Estland (29e). Als Oranje gewoon haar eigen spel kan spelen en zich verder focust op de sterke speelsters van de tegenstanders, dan moet deze poulefase normaliter geen probleem vormen en ligt de achtste finale binnen handbereik. Nederland is de favoriet voor het winnen van deze poule, maar zal vooral tegen Kroatië en Azerbeidzjan (op het vorige EK nog 4e) nog even goed op moeten letten.

Italië overklast Nederland in belangrijkste wedstrijd van het jaar

Het is Nederland niet gelukt om het ticket te bemachtigen voor de Olympische Spelen. De eerste van twee kansen liet Oranje helaas onbenut en moest het toezien dat Italië – welverdiend – in een overvolle arena in Catánia met het ticket er vandoor ging. Het had een duel tussen twee grootmachten moeten worden, maar aangemoedigd door een enorm Italiaans leger van fans, liet het Italiaanse team niets heel van de volleybaldames. Er werd met een eerloze 3-0 verloren: 25-23, 25-17 en 25-22.

Het hele seizoen was er al uitgekeken naar de wedstrijd van het jaar: Italië – Nederland en dat het geen makkelijke wedstrijd zou worden voor Nederland, was ook al duidelijk, want Italië was na een paar magere jaartjes weer helemaal terug aan de top. De hal was ruim voor aanvang van de wedstrijd al tot de nok gevuld met 5000 toeschouwers, waaronder ook enkele Nederlandse fans.

Waar de eerste twee wedstrijden op Sicilië nog netjes met 3-0 voor Nederland werden afgehandeld, ging het allesbeslissende duel op de zondag voor Oranje iets stroever. Oranje startte wederom met de inmiddels bekende namen, maar had al snel een valse start en kwam met 4-1 achter. De servicepass liet te wensen over en Laura kon derhalve de aanvalsters niet goed aanspelen. Beide landen waren uiterst serieus bezig en bij de eerste technische timeout (8-4) waren er al in totaal drie challenges gebruikt, in het voordeel van Italië nog wel. Het was zeker niet de schuld van de temperatuur in de hal, want tegen alle verwachtingen in, werkte de airco wel. Italië had zich duidelijk beter voorbereid en alle aanvallen van onze kant werden goed doorzien en afgeblokt. Aan Italiaanse kant waren het vooral, zoals verwacht, Egonu en Sylla die voor de punten zorgden. Nederland was niet opgewassen tegen deze twee kanonnen. Laura Dijkema werd verwisseld door Britt Bongaerts en het leek toen iets beter te lopen. Ook Robin de Kruijf scoorde enkele keren heel goed en was op dat moment zelfs de topscorer van Oranje. Lonneke Slöetjes kon een paar puntjes pakken uit de service, maar vanuit de aanval kam Lonneke weinig tot scoren. Met Nika Daalderop weer in het veld voor Maret Balkestein-Grothues kon Oranje terug komen tot 15-15, maar dankzij eigen fouten nam Italië weer een voorsprong van 3 punten (19-16). Nederland kon die achterstand niet meer wegwerken en bij 24-20 leek de race gelopen: 24-20. Toch kon Nederland nog twee puntjes scoren en de Italiaanse bondscoach Mazzanti nam een time-out. Uiteindelijk maakte Egonu het zakelijk af en verloor Oranje de eerste set met 25-23.

De tweede set werd gestart met Britt Bongaerts in de spelverdeling. Zoals de eerste set al liet zien, kwam Italië er dankzij hun aanval veel beter door en had bij de eerste technische timeout de leiding met 8-6. De Italiaanse stoomtrein leek goed op stoom, maar bij 13-8, was het Anne Buijs die Nederland weer op het spoor bracht. Maar Egonu was niet te stoppen. Keer op keer was er voor de Nederlandse verdediging geen ontkomen aan en kwam de bal loei- en loeihard op de grond terecht. Egonu heeft zo’n ontzettend hooge aanval, dat de blokkering gewoonweg de hoogte niet kon bereiken om die ballen af te stoppen. Was het niet een rechtstreekse smash op de grond, dan was het wel een bal via de handen van de blokkering: bijna elke bal die Egonu aanraakte resulteerde in een punt. Celeste Plak en Kirsten Knip kwamen als versterking / verversing het veld nog in, maar Italië was onder juich gejuich van de duizende fans gewoonweg niet te stoppen. Italië pakte ook de tweede set en wel met 25-17.

Er was wel tegenstand verwacht, maar een 2-0 achterstand was niet gepland! Er moest nu toch echt gescoord gaan worden, wilden we nog kans maken op een vijfsetter. Met Nika Daalderop en Kirsten “Knippi” Knip probeerde Jamie Morrison nog voor een verrassing te zorgen, maar bij Italië lukte echt alles. Heel even kon Nederland nog even bijkomen, mede dankzij Celeste Plak (17-16) en rond de “big points” was de spanning te snijden. Een aanval van Anne Buijs, die een doorbraak had moeten zijn, werd door middel van een blokkering afgewimpeld en Italië kwam daardoor op 24-22 in plaats van dat het 23-23 werd. Helaas werd een eigen aanval buiten de antenne om gespeeld en ging de derde set roemloos met 25-23 wederom naar Italië.

Italië is al door naar Tokyo, einde verhaal. De eerste kans op een Olympisch ticket is verspeeld en het is nu zaak om op het tweede en laatste OKT wel dat ticket te behalen, maar eenvoudig zal dat niet worden, want ook Turkije en Polen zijn nog in de strijd om dat ticket verwikkeld. Maar eerst volgen nu het EK en de World Cup nog en vervolgens begint het clubseizoen dan ook weer.

Nederland eenvoudig voorbij aan Kenia

Oranje is zaterdag in een vrij eenvoudige 3-0 aan Kenia voorbij gegaan. Zondag speelt Oranje in een uitverkocht stadion tegen gastland Italië. De winnaar van die wedstrijd krijgt het ticket voor de Olympische Spelen in Tokyo.

Bondscoach Jamie Morrison hield zijn basisopstelling ongewijzigd ten opzichte van de voorgaande dag: Laura Dijkema (sv), Lonneke Slöetjes (dia), Robin de Kruijf (mid) en Yvon Beliën (mid), Maret Balkestein-Grothues (p/l) en Anne Buijs (p/l) en Myrthe Schoot (libero).

De eerste set begon eigenlijk zoals verwacht: Kenia bleef op ongeveer de helft van de punten steken van Nederland. Nederland ging in beide technische time-outs met 8-4 en 16-9 aan de leiding en kwam nooit in gevaar. Voor de vorm wisselde Jamie Morrison dezelfde drie speelsters in als vrijdag (Britt Bongaerts, Celeste Plak en Nika Daalderop) en dit had een positief effect: 25-17.

De tweede set was nog rampzaliger voor Kenia en deze keer bleef het puntenaantal steken op 10.

In set drie begon Morrison met een heel nieuw team: Britt Bongaerts (sv), Nicole Koolhaas (mid) en Juliët Lohuis (mid), Celeste Plak (dia), Nika Daalderop (p/l), Marrit Jasper (p/l) en Kirsten Knip (libero). Maar ook in deze samenstelling had Nederland weinig moeite met het Afrikaanse land. Het werd vrij eenvoudig 25-10.

Celeste Plak werd topscorer met 12 punten.

Nederland opent sterk tegen België op OKT in Catánia in Italië

Nederland is sterk begonnen aan het eerste OKT. Er zijn slechts twee kwalificatietoernooien voor de Olympische Spelen in Tokyo en Nederland is op haar sterkst van start gegaan in de hoop meteen tijdens het eerste toernooi het ticket te bemachtigen. Er werd gespeeld tegen België, een taaie tegenstander, zo bleek op de VNL, waar nog met 3-2 werd verloren. De ‘Yellow Tigers’ boden grote weerstand, maar konden niet voorkomen dat Oranje toch met een 0-3 zege op zak het weekend in gaat: 20-25, 15-25 en 22-25.

Jamie Morrison startte met Laura Dijkema (sv), Robin de Kruijf (mid), Yvon Beliën (mid), Lonneke Slöetjes (dia), Anne Buijs (p/l), Maret Balkestein-Grothues (p/l) en Myrthe Schoot (libero). Er was de afgelopen weken hard getraind aan eventueel warme omstandigheden in de hal op Sicilië, maar gelukkig bleek de airconditioning gewoon te werken. Neemt niet weg dat de volleybaldames hierdoor in een superconditie waren en erg gemotiveerd waren om elke mogelijke set gewoon te winnen. België liet zich echter niet zomaar passeren en pakte elke kans die ze kreeg en het ging dan ook gelijk op in de eerste set. Bij 14-11 lag er echter een kleine achterstand van Nederland ten opzichte van onze Zuiderburen, maar na de bekende dubbele wissel met Britt Bongaerts en Celeste Plak liep het spel weer wat soepeler en toen ook Nika Daalderop binnen de lijnen kwam, was het snel bekeken. Oranje draaide de wedstrijd om en rekende met 20-25 af met België.

De tweede set begon sterk nadat Yvon Beliën en Lonneke Slöetjes een mooie servicereeks lieten zien (3-8). Anne Buijs was goed in vorm en scoorde punt na punt en ook de “kleine” linkshandige Maret  Balkestein-Grothues scoorde er flink op los. Al snel was Nederland 6 punten los van België (8-14). En nadat Nika Daalderop in de plaats van Maret kwam en nadat ook Celeste en Britt hun dubbele wissel deden, was de set snel afgelopen. Mede dankzij een sterk spelende Robin de Kruijf was er geen doorkomen meer aan voor de Belgen en werd de set met overmacht gewonnen: 14-25.

Maar de pitbulls, zoals de volleybaldames onze buren graag noemen, lieten niet los en weer ging het gelijk op. De set bleek lastiger dan gedacht en beide teams gingen gelijk op. Bij 17-17 keek Nederland zelfs even tegen een kleine achterstand aan, maar ook nu zorgde de dubbele wissel weer voor een frisse wind en als snel was het 20-20. Een eindsprint van Lonneke en Yvon zorgde ervoor dat Nederland de set (22-25) en dus de wedstrijd won.

Topscorers waren Lonneke Slöetjes (16 punten) en Anne Buijs (10 punten) en verdedigend was Myrthe Schoot erg sterk vandaag. Morgen speelt Nederland de tweede wedstrijd in dit OKT tegen Kenia gespeeld. Om 18:00 begint de wedstrijd en deze is live te volgen op Ziggo Sport.

Oranje klaar voor OKT na succesvolle generale repetitie op Rabobank Super Series

De Volleybaldames zijn er klaar voor: dat oh zo belangrijke ticket voor de Olympische Spelen in Tokio MOET worden gewonnen in Italië. Belangrijkste tegenstander in Catánia, op Sicilië in Italië is … Italië en dat land maakt na een dipje te hebben meegemaakt tussen 2016 en 2017, in de laatste paar jaar weer een goede periode door en is “hard to beat”. Ook België moeten we niet wegvlakken, want daar had Nederland nog erg veel moeite mee tijdens de VNL.

Maar wat als Oranje het aflegt tegen Italië? In dat geval moet halverwege het clubseizoen nogmaals worden geprobeerd te scoren en dat heeft twee nadelen: er moet opnieuw getraind worden met het team en het komt de kerstvakantie van de dames niet ten goede. Vorig seizoen zagen we nog wat de impact was van het teveel moeten spelen: bijna elke speelster die meer dan alleen de competitie speelde, kampte wel met blessures, wat weer aangeeft dat rustmomenten erg belangrijk zijn en juist daarom is Jamie Morrison erop gebrand nu meteen toe te slaan en dat ticket voor Tokio te winnen.

Almelo

In een snikheet IISPA in Almelo startte Morrison met bijna alle oude bekenden van Oranje: alleen Femke Stoltenborg was afwezig ten gunste van Britt Bongaerts, die zich nu gevestigd lijkt te hebben in de vaste selectie. De basisopstelling bestond deze keer uit Laura Dijkema (sv), Yvon Beliën (mid), Robin de Kruijf (mid), Lonne Slöetjes (dia), Anne Buijs (p/l), Maret Balkestein-Grothues (p/l) en Myrthe Schoot (libero).

De eerste twee sets gingen erg goed voor Oranje, waarbij Japan in set 1 nog wel kon bijblijven tot 12-12, maar daarna toch met 25-17 moest toezien hoe Nederland de set pakte. De tweede set was Nederland dominanter en Japan kwam nooit op gelijke hoogte. De set ging ook nu weer met 25-17 naar Nederland.

De derde set leek wederom met overmacht te worden gewonnen, maar bij 18-13 keerde het tij en Japan wist zich terug te vechten wat een zeer spannende eindfase opleverde, die uiteindelijk met 25-27 naar Japan ging. Het publiek kreeg waar voor zijn geld en er moest (minstens) een vierde set aan te pas komen. Op zich was dat wel weer goed, want het doel van de wedstrijd was immers om wedstrijdervaring op te doen en de erg warme hal in Almelo was een goede afspiegeling van wat de dames op Sicilië te wachten staat.

In set vier zette Jamie een andere opstelling neer: Britt Bongaerts (sv), Celeste Plak (dia), Nicole Koolhaas (mid), Juliët Lohuis (mid), Nika Daalderop (p/l), Marrit Jasper (p/l) en Kirsten Knip (libero). Het ging het redelijk gelijk op en bij de tweede technische time-out leidde Oranje met nog 16-14. Japan trok de set echter toch met 23-25 naar zich toe en dwong de tiebreak af.

De vijfde en beslissende set werd met dezelfde opstelling als in set 4 gespeeld en mede door een killblock van Britt en snoeiharde smashes van Nika ging de winst uiteindelijk met 15-11 naar Nederland.

Nederland – Japan: 3-2 (25-18, 25-17, 25-27, 23-25, 15-11)

Den Haag

De sporthal in het Zuiderpark was gelukkig heel wat koeler dan in Almelo, wat met name de toeschouwers heel fijn vonden. Jamie Morrison startte de wedstrijd met dezelfde opstelling als in Almelo werd gestart.

De eerste set ging een heel stuk beter dan een dag eerder en Japan werd gekleineerd met 25-13.

De tweede set ging gelijk op tot 10-10, maar daarna nam Japan een afstand van drie punten en hield dat vanaf 10-13 vast tot 21-24. Nederland wist er nog wel 23-24 van te maken, maar Japan maakte het af: 23-25.

Set drie was een afspiegeling van set twee en zelfs de slotfase was identiek via 21-24, 23-24 en toen 23-25.

De vierde set wisselde Jamie Morrison de opstelling weer en met Britt Bongaerts, Nika Daalderop, Marrit Jasper, Celeste Plak, Nicole Koolhaas, Juliët Lohuis en Kirsten Knip werd gevochten om de setwinst om zo de tiebreak af te dwingen. Deze keer wist Nederland de set te pakken, maar ook nu weer was het erg close: 25-23.

Set vijf verliep heel spannend en op het laatst kwam er matchpoint op matchpoint en wist Oranje uiteindelijk met 21-19 te winnen.

Nederland – Japan 3-2 (25-13, 23-25, 23-25, 25-23, 21-19)

Komende week speelt Nederland tegen Kenia, België en Italië en alleen de winnaar van dit OKT gaat door naar de Olympische Spelen in Tokio. Het is Nederland er veel aan gelegen om die kans te pakken, want dat scheelt enorm aan mentale en fysieke rust, later in het seizoen.

Wanneer er wordt gespeeld in Italië, kun je hier lezen.

Tijdschema van het OKT in Catánia, Italië van 2-4 augustus

Olympic qualification schedule

2 augustus 2019

18:00 Nederland 🇳🇱 -België 🇧🇪

21:00 Italië🇮🇹-Kenia 🇰🇪

 

3 augustus 2019

18:00 Nederland🇳🇱-Kenia 🇰🇪

21:00 Italië 🇮🇹- Belgié 🇧🇪

 

4 augustus 2019

18:00 België🇧🇪-Kenia🇰🇪

21:00 Nederland🇳🇱-Italië 🇮🇹

 

Alle drie de wedstrijden zullen live op Ziggo sport te zien zijn!

Nicole Oude Luttikhuis naar Schwerin

SSC Schwerin heeft in de afrondende fase van de teamsamenstelling bekend gemaakt dat Nicole Oude Luttikhuis daar aan de bak gaat. Ze switcht clubs met Tessa Polder, die weer terug gaat naar de Ladies in Black. Nicole heeft, zo zegt de website van Schwerin, al enkele jaren ervaring in de nationale ploeg en speelt, net als Tessa overigens, inmiddels alweer 3 jaar als international.
De 1m91 lange buitenaanvalster speelde, voordat ze naar Aken ging, bij Eurosped TVT Almelo en behaalde in seizoen 2015/2016 de landstitel.

Trainer/coach Felix Koslowski zegt verder op de website: „Met Nicole hebben we een heel goede buitenaanvalster naar Schwerin gehaald. Ik verheug me er nu al op om met deze jonge, gemotiveerde speelster te mogen gaan werken.

Nicole is met Oranje momenteel vol bezig met de voorbereidingen voor het OKT, wat van 2 t/m 4 augustus in Italië plaatsvindt.

ook Demi Korevaar naar USC Münster

USC Münster mag zich verheugen op een tweede Nederlandse speelster: de 19-jarige Demi Korevaar zal na spelverdeelster Sarah van Aalen ook toetreden tot het team van coach Teun Buijs.
De 1m87 lange middenaanvalster, die het afgelopen seizoen nog landskampioen werd met Sliedrecht Sport, zal zich voegen bij de ervaren Juliane Langgemach en Barbara Wezorke en zal zich snel gaan optrekken aan het hogere niveau van de Duitse competitie.

Naast Demi komt er nog een vierde middenaanvalster bij het team. Van AVG Sengen, uit de derde Duitse liga, komt Doreen Luther.

Voor beide Nederlandse speelsters zal het even flink aanpoten worden, want er wordt significant meer getraind: bijna dagelijks staat krachttraining en baltraining op het menu. Met de Duitse taal zit het ook wel goed: ze heeft op de middelbare school drie jaar Duitse les gehad en kan zich al goed verstaanbaar maken.

Demi heeft voor twee jaar getekend in Münster.

Marrit Jasper blijft en Tessa Polder komt terug bij Ladies in Black Aachen

Er waren al langer geruchten, maar dit weekend kwam dan toch het nieuws dat Tessa Polder terugkeert naar Aken. De 21-jarige, 1m89 grote Tessa speelde eerder al twee jaar bij het team van Saskia van Hintum (2016/17 en 2017/18), daarna maakte ze een uitstapje naar het verre SSC Palmberg Schwerin, maar komend seizoen is ze weer terug in Aken.

En de 23-jarige, 1m80 “kleine” grote Marrit Jasper tekende ook een jaartje bij, ondanks de grote interesse van andere clubs. Marrit maakte onlangs nog furore tijdens de VNL, waar ze haar grote klasse liet zien tijdens de wedstrijden tegen de veelal sterkere teams van andere landen.