Voor vele toeschouwers was deze eerste van twee in april aangekondigde oefeninterlands de gelegenheid om hun nationale team eindelijk weer eens te kunnen aanmoedigen. Enkele weken geleden waren er dan wel nog de Rabobank Super Series, maar die viel voor velen midden in de zomervakantie, dus het is onnodig om te zeggen dat de hal in Münster gisteravond tjokvol zat. Vele Duitse supporters droegen het shirt van hun favoriete Duitse club en er waren ook veel Nederlandstalige gesprekken te horen, dus Nederlandse supporters waren er ook! Het was helaas geen oranje waas op de tribune, dus de volleybaldames moesten het doen met een tiental in oranje uitgedoste fans.
De wedstrijd verliep toch enigszins moeizaam in de thuishal van Juliët Lohuis, die daar voor de club USC Münster speelt, maar ook Britt Bongaerts speelde er twee jaar geleden nog onder trainer Teun Buijs, vader van Anne Buijs. De hal was broeierig warm, maar Nederland kon na 5 sets de zege toch naar zich toe trekken met 25-23, 17-25, 21-25, 25-17 en 13-15.
Morrisson begon met Laura Dijkema (sv), Celeste Plak (dia), Anne Buijs (p/l), Maret Balkestein-Grothues (p/l), Tessa Polder (mid), Juliët Lohuis (mid) en Kirsten “Knippie” Knip (libero). Het was goed te zien dat de concentratie er niet 100% was. De dames leken ietwat moe getraind, want Oranje is natuurlijk volop in training voor het aankomende WK, wat over een maand in Japan begint. Die Schmetterlinge speelden ook wat wisselvallig, maar die speelden net even iets beter en zo konden zij toch een klein voorspongetje pakken bij 14-11.. Duitsland, mede gecoacht en getraind door Saskia van Hintum (coach Ladies in Black, Aachen en v.m. assistent bondscoach van Nederland) kreeg hun spel echter wat sneller onder controle dan de Nederlanders en met name de blokkering aan Nederlandse zijde was slordig te noemen. Ook de verdediging aan onze kant had nog wat finetuning nodig. Jamie wisselde op een gegeven moment Femke Stoltenborg en Lonneke Slöetjes het spel in en je kon goed zien dat dat wel een positief effect had, maar na 3 setpoints weg te hebben gewerkt, viel toch de vlag en pakte Duitsland de eerste set met 25-23. Het moet ook wel gezegd worden dat de arbitrage niet altijd even scherp was en daar waren dan ook wel wat protesten over, met name door de laatste, door Lonneke uit geslagen bal, die naar zeggen middels een touché uit ging. Maar goed, het was een oefenpotje, dus er stond gelukkig niets op het spel.
Met Lonneke Slöetjes in het veld verliep de tweede set vanaf het begin al meteen beter. Deze keer trok Oranje al snel drie punten voorsprong welke niet meer afgegeven werd. Aan het einde van de set liep dat verschil zelfs nog iets op en met 7 punten voorsprong op onze oosterburen stonden we op setpoint. Het laatste puntje werd echter niet zomaar gewonnen. Na een mooie lange rally maakte Lonneke het af en wonnen we met 17-25.
Nu Nederland net een tikkeltje beter in haar vel zat, werd ook de derde set goed gestart. Duitsland kwam echter sterk terug en knokte zich naar een gelijke stand bij 14-14. Het was een leuke set, maar mede door de service van Slöetjes werd er weer een gaatje getrokken naar 17-20. Deze drie punten bleken cruciaal, want de setpoint werd bereikt met diezelfde drie punten verschil. Anne maakte het winnende punt en Nederland leidde toen met 1-2 in sets.
Het was warm en een rondvliegende libelle zorgde voor enige hilariteit onder het publiek. Of de speelsters daar last van hadden blijft speculeren, maar het feit was wel dat Duitsland de set beheerste. De eerste technische timeout leidde Duitsland met 8-4. Vooral de aanval van Louisa-Christin Lippmann (komend seizoen teamgenoot van Laura en Nika in Italië) maakte het verschil. Bij 17-12 had Nederland nauwelijks nog iets in de melk te brokkelen en met slechts 16 puntjes bij Oranje stond Duitsland al op setpoint. Het werd dan nog 17-25, maar met 2-2 in sets moest er een vijfde set aan te pas komen.
De volleybaldames startten goed en kwamen aanvankelijk op een 1-4 voorsprong en hoewel Diuitsland nog terug vocht naar een 7-5 voorsprong, streden beide teams hard om die overwinning. Het was een nek-aan-nek wedstrijd en bij 13-14 leek het geluk aan onze zijde. Maret serveerde met een ace via de netrand de ploeg naar de overwinning. De ongeveer tien in oranje uitgedoste fans (en de vele minder zichtbare Nederlandse fans) applaudisseerden en feliciteerden Oranje.
Het moet gezegd worden: de sfeer in de hal was geweldig. De Hallesprecher was goed en de muziek en het publiek was geweldig. Er werd geapplaudisseerd door beide groepen fans voor beide teams (zoals dat ook wel een beetje normaal is bij het volleybal). Aanstaande zaterdag speelt Oranje wederom tegen Duitsland en ditmaal in Bremen. Aanvang wederom om 19:00. Of er nog kaarten zijn, valt te proberen. Tickets zijn via dit bericht te vinden op de Duitse ticket-website.
