De laatste wedstrijd van de voorronden was erop of eronder: wilden we nog bij die Final Six komen, dan moest er worden gewonnen van België. We wonnen in Rusland vorige week redelijk overtuigend met 3-0 van onze zuiderburen, maar als de WGP van 2017 ons wel iets heeft geleerd, dan is het wel dat resultaten uit het verleden geen garantie zijn voor de toekomst en dus moest er voor elke set worden gevochten!
Jamie had Maret, Yvon, Celeste, Anne, Robin, Laura en Myrthe opgesteld. De eerste set begon meteen al erg lastig, want België nam zonder al teveel problemen een voorsprong naar 7-2. Celeste maakte er met een heel mooie 3 meter aanval 7-3 van en na een vrij lange rally kwam het nog tot 7-4. In de eerste technische time-out ging België aan de leiding met 8-5. België was duidelijk niet van plan zich zomaar gewonnen te geven. Bij 9-6 werd een bal zo hard geketst, dat de bal ver achter het veld terecht zou komen, maar Celeste sprintte de hoek in, haalde bal net niet, maar haalde hiermee wel haar hand open aan de boarding. Een korte onderbreking voor medische zorg was het gevolg, maar Celeste kon wel doorspelen. Het zou een set van veel mooie lange rally’s worden en Nederland kon steeds maar net aanhalen aan België. Tot 27-27 en toen had Nederland het geluk aan haar zijde en scoorde nog 2 puntjes en pakte de eerste set met 29-27.
In de tweede set kwam Oranje maar niet lekker in haar eigen spel. Tot 14-14 ging het gelijk op: 2 puntjes voor de Belgen, 3 puntjes voor ons en andersom. En hierna maakte de Belgen dubbele stappen t.o.v. ons. Oranje kwam er niet meer aan te pas en we verloren met 25-18 de tweede set.
In set drie leken de volleybaldames eindelijk hun ritme te hebben hervonden en België kwam er niet meer aan te pas. Met een geweldige driemeteraanval van Beukerij Buijs werd de libero van België letterlijk omver gespeeld en de stand werd 4-17. België scoorde nog wel een reeksje punten van 6-18 naar 9-18, maar daarna kwam België er niet meer aan te pas en we pakten de derde set eigenlijk heel gemakkelijk met 12-25.
De vierde set was helaas weer heel anders dan die mooie derde set: België pakte meteen al een ruime voorsprong naar 5-1, maar Oranje kan de achterstand niet meer goedmaken. De volleybaldames kwamen niet in haar eigen spel en onder andere de service van Marlies Janssens bleek erg lastig. België houdt steeds ongeveer drie of vier puntjes voorsprong. Nika Daalderop maakt nog een mooi punt en brengt de stand op 22-19, maar de Belgen marcheren gewoon verder alsof niks aan de hand is. Uiteindelijk is het Nika die uit serveert en de set gaat naar België met 25-22.
De in de vierde set vervangen Celeste, keert terug in het veld en geeft goede passes en valt sterk aan, maar ook Robin en Anne knallen er lekker op los. Het is een herbeleving van de derde set en Nederland is lekker zichzelf. De aanvallen lopen goed, de verdediging is er en we pakken de vijfde set met 8-25 en daarmee de wedstrijd met 2-3.
Nederland is door deze overwinning met zes van de negen overwinningen en 17 punten op de vierde plaats terecht gekomen en daarom geplaatst bij de Final Six en zal zich over anderhalve week moeten “verantwoorden” bij de finales in China.
